Бер кыз бала жыр чыгарган,
Багышлап энисенэ.
Икэe бергэ жырлыйк, диеп,
Љйрђткђн энесенђ:
“Кояш, кояш, мэнге балкый,
Мэнге нур сибэ.
Кояш гомере телим мин,
Энием, сина.”
Жырны чишмэлэр ишеткэн,
Кошлар отып алганнар.
Сандугачлар хэм тургайлар
Матур кљйгђ салганнар:
“Кояш, кояш, мђћге балкый,
Мђћге нур сибђ.
Кояш гомере телим мин,
Ђнием, сића.”
Кушыл син дђ, ќырлыйк бергђ,
Яћа матур ќыр тусын.
Ќирдђ ђнилђр кояштай
Озын гомерле булсын:
“Кояш, кояш, мђћге балкый,
Мђћге нур сибђ.
Кояш гомере телим мин,
Ђнием, сића.”