Kiedy patrzę hen za siebie
W tamte lata co minęły
Kiedy myślę co przegrałam
A co diabli wzięli
Co straciłam z własnej woli
A co przeciw sobie
Co wyliczę to wyliczę
Ale zawsze wtedy powiem ,że najbardziej mi żal:

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków
Pierzastych kogucików, baloników na druciku
Motyli drewnianych, koników bujanych
Cukrowej waty i z piernika chaty

Tyle spraw już mam za sobą
Coraz bliżej jesień płowa
Już tak wiele przeszło obok
Już jest co żałować
Małym rzeczom zostajemy
W pamiętaniu wierni
Zamiast serca noszę chyba
Odpustowy piernik, bo najbardziej mi żal:

Kolorowych jarmarków, blaszanych zegarków
Pierzastych kogucików, baloników na druciku X2
Motyli drewnianych, koników bujanych
Cukrowej waty i z piernika chaty.

Kolorowych jarmarków,
I z piernika chaty.

Ж Ж Ж

Оглянуться кто не в праве,
Вспомнить словно сквозь сон,
Что нашел он, что оставил,
Что запомнил он.
Время мчится, словно всадник
На горячем коне,
Но сегодня мой избранник,
Отшумевший звонкий праздник,
Вспоминается мне.

Этой ярмарки краски,
Разноцветные пляски,
Деревянные качели,
Расписные карусели.
Звуки шарманки,
Гаданье цыганки,
Медовый пряник,
Да воздушный шарик.

Мчится всадник прямо в осень
Hе замедлит свой бег
Кто-то скажет, кто-то спросит
Как ты прожил свой век?
Я стараюсь, успеваю
Hо нахлынет печаль
Где-то шарик мой летает
И медовый пряник тает
Ах как жаль, ах как жаль