W kawiarence na rogu
każdej nocy jest koncert,
zatrzymajcie się w progu,
Eurydyki tańczące,
zanim świt pierwszy promień
rzuci smugą na ściany,
niech was tulą w ramionach
Orfeusze pijani.

Płyną gwiazdy jak stulecia,
noc kotary mgły rozwiesza
na tańczące Eurydyki
koronkowy rzuca szal,

Rzeka śpiewa pod mostami,
tańczy krzywy cień latarni,
o rozwarte drzwi kawiarni
grzbiet ociera czarny kot.

Kto ma takie dziwne oczy?
Eurydyka, Eurydyka
Kto ma takie dziwne usta?
Eurydyka, Eurydyka

Już niedługo na widnokrąg,
świt rożowy wpełznie z wolna.
Mgły rozwieją się jak przędza.
Zbledną światła, pryśnie czar.

Wiatr się zerwał w zaułkach,
trącą drzewa jak struny
Czy to śpiewa Orfeo,
czy to drzewa tak szumią?
Na wystawę drogerii
czarny kot cicho wraca,
zanim kogut zapieje,
musi wtopić się w zapach.

Rzeka szemrze pod mostami,
znikł już szary cień latarni.
Wchodzą ludzie do kawiarni,
na ulicy zwykły gwar...

A wiatr tańczy ulicami,
wiatr kołuje jak pijany,
i rozwiesza na gałęziach
z pajęczyny tkany szal.

Kto ma takie dziwne oczy?
Eurydyka, Eurydyka
Kto ma takie dziwne usta?
Eurydyka, Eurydyka

A wiatr tańczy ulicami,
wiatr kołuje jak pijany
Mgły rozwiały się jak przędza
Został tylko, został tylko
czarny kot ...